Wat is amitriptyline?

Amitriptyline is een antidepressivum, dat ook kan worden gebruikt in de behandeling van chronische pijn. De dosering die wordt gebruikt in de behandeling van pijn is meestal veel lager dan de dosering die wordt gebruikt voor de behandeling van depressie. Meestal wordt gestart met 10 tot 25 mg, eenmaal per dag, en wordt de dosis in de loop van een tot twee weken verhoogd. Aan het begin van de behandeling wordt meestal nog geen verschil in pijn bemerkt, dit komt in de loop van meerdere dagen tot weken.
Amitriptyline kan slaperigheid veroorzaken, daarom wordt het over het algemeen voor de nacht ingenomen en wordt het middel vaak voorgeschreven bij patiënten die aan pijn gerelateerde slaapstoornissen hebben.

Werking

Amitriptyline werkt op het niveau van het centrale zenuwstelsel (de hersenen en het ruggenmerg).
Er zijn in het lichaam sensoren die pijnlijke prikkels kunnen omzetten in een elektrisch signaal. Dit signaal loopt via de zenuwbanen eerst naar het ruggenmerg, waar overdracht van het signaal plaatsvindt naar de zenuwbanen die naar de hersenen gaan. De signalen gaan maar één kant op. Er zijn echter ook zenuwbanen die signalen vanaf de hersenen de andere kant op transporteren en uitkomen op hetzelfde punt in het ruggenmerg. Via deze banen wordt gereguleerd in welke mate het pijnsignaal naar de hersenen wordt “doorgelaten”. Amitriptyline beïnvloedt dit regelmechanisme, waardoor het pijnsignaal minder wordt doorgelaten naar de hersenen.

Indicatie

Amitriptyline wordt voorgeschreven bij chronische pijn en dan met name bij neuropathische pijn, dat wil zeggen als beschadiging van zenuw(-en) meespeelt in de oorzaak of het in stand houden van pijn. Er is relatief veel ervaring met amitriptyline bij neuropathische pijn. Het meeste onderzoek is gedaan naar de toepassing van amitriptyline bij de ziektebeelden diabetische neuropathie en postherpetische neuralgie.

Bijwerkingen

Bijwerkingen treden met name op in het begin van de behandeling en worden minder na enige tijd gebruik. Soms kunnen bijwerkingen een reden zijn om de dosering geleidelijker op te hogen. Veel voorkomende bijwerkingen zijn slaperigheid, droge mond, hoofdpijn, obstipatie en duizeligheid (met name bij opstaan).